के तपाईलाई बिहे गर्ने टेन्सन छ ?

मलाई ? खै ? दिमागमा यो कुराले कता-कता घोचेको जस्तो पनि लाग्छ, खै के हो ?

मेरा साथीभाईहरुले के-के लेख्छ हँ एस्ले लेखनुपायो भन्दैमा भन्छन होला तर मलाई आफै सित ईमान्दार हुनु मनलाग्छ । मलाई थाहा भए अनुसार यस्ता कुराहरु सबैले झेल्छन तर थोरैले मात्र कुराहरु साट्छन । आखिर फुर्सदको कुराकानी न हो ।

अहिले जताततै पुरानो साथीहरुलाई कन्ट्याक्ट् गर्यो, जसले पनि एह त्यस्ले बिहे गरेछ नि हैन, उस्ले पनि बिहे गरेछ, लौ हामी त अब बुढो हुनु आट्यौ भनेर अत्त्तालिन थाल्छन्, तैले बिहे गरिस ? - भनेर पनि सोध्छन् । घरमा फोन गर्यो, आमाले पनि उहि कुरो, "हेर है छोरा, अब त तेरो पनि बेला हुनु आट्यो नि !"

सोमालियामा खान नपाएर मान्छे मरिराछन, सबैलाई बिहे गर्नैको चिन्ता छ । ढिलो भए नि छिटो भए नि, आखिर हुने बिरुवाको चिल्लो पात भैहाल्छ । किन त्यसै बित्थामा अताल्लिनु हैन र ? हा.. हा.. अलिक भन्नु खोजेको नमिलेको जस्तो लाग्यो ।

मेरो भनाईको तात्पर्य के हो भने, पहिला आफ्नो इच्छालाई प्राथमिकता दिने कि कसो ?

युनिकोड नेपाली डट कम मा नेपाली टाइप गर्दै बसेको त ठ्याक्कै मुन्तिर जीवनसाथी डट कम को विज्ञापन - कस्तो अचम्म । मैले बिहे गर्नु पर्यो भने यस्तो म्याच-मेकिङ साइट बाट चै गर्नु नपरोस् । कसैले भन्छन् अरेन्ज्ड मेरिज राम्रो, कोहि भन्छन् लभ मेरिज । मेरो लागि चै कुन राम्रो होला कुन्नि ? सोच्दै छु , सायद दुइटैको मिसावट बनाउनु पर्ला । लभ परेर मेरिज भाको राम्रो कि मेरिज भएपछि लभ परेको ? हुन त जुनै भएपनि दुइटै राम्रो, त्यैपनि भनेको जस्तो हुन्न रे भन्छन ? खै जान्ने बुझ्ने तपाईहरु नै हो , लौ सल्लाह् दिनु पर्यो ।

तर ढुक्कको कुरो के भने, बिहे गर्ने अधिकतम् उमेर ३० हो भने मेरो त अझै २-३ बर्ष डिपोजिट् छ । क्या मोज !